บทที่ 763

ลีซานเฉิงไม่พูดอะไรสักคำ เดินเงียบๆ ไปยืนด้านหลังหลิวลู่ หยิบของของตัวเองออกมาขยำในมือ รอจนมันตื่นตัวแล้วจึงแทงเข้าไปในความอวบอิ่มขาวนุ่มของหลิวลู่

"อ๊ะ!" หลิวลู่ร้องเสียงหลง เกือบทรงตัวไม่อยู่ มือหนึ่งกอดลำต้นไม้ไว้แน่น อีกมือหันกลับมาถามเสียงเบา "ทำไมนายเข้าห้องน้ำแล้วกลับมามันใหญ่ขึ้นล่ะ?"

ลีซา...